EF Ervaringen: Francesca uit Italië bij EF Barcelona

Mijn naam is Francesca en ik was 6 weken in Barcelona (19 juni tot 30 juli 2022). Het was een van de mooiste periodes die ik ooit heb meegemaakt. Ik kan me niets negatiefs herinneren. Sterker nog, ik heb zoveel mensen ontmoet en zoveel ervaringen opgedaan dat ik geloof dat het mijn horizon heeft verbreed en me heeft doen inzien dat je je overal ter wereld thuis kunt voelen.

Barcelona is een van de grootste steden waar ik ooit ben geweest, en ik heb veel nieuwe dingen ontdekt door alleen maar een wandeling te maken. Ik vond bijvoorbeeld de lekkerste churros die ik ooit heb gegeten, alleen maar omdat we tijdens een wandeling door de Gotische wijk besloten te stoppen bij het dichtstbijzijnde restaurant. Bovendien verveel je je nooit, of het nu een doordeweekse dag, feestdag of zaterdagavond is: er is altijd wel een excuus om iets te vieren. Het is een stad vol cultuur, prachtige landschappen en nog adembenemender stranden die je met ontzag vervullen, zelfs als je er elke dag langs loopt om naar school te gaan of er je middagen doorbrengt.

De activiteiten die EF organiseert zijn uitgebreid en erg nuttig om nieuwe vrienden te maken tijdens de eerste weken. Toen ik eenmaal gewend was, bleef ik meedoen, vooral aan de activiteiten op zondag, omdat we dan altijd naar mooie stranden gingen, zoals Sitges, Platja de Oro of Aguiblava. Nadat we de plek hadden leren kennen en advies hadden ingewonnen bij het personeel, werd het leuk om onderling uitstapjes te organiseren; we gingen bijvoorbeeld naar het Tibidabo pretpark of de Bunkers el Carmel, een heuvel vanwaar je de hele stad kunt zien.

Op een avond boekten een paar vrienden en ik een bezoek aan Montjuic (een berg met een museum en een prachtige fontein). Terwijl een Braziliaans meisje, een Hongaarse jongen en ik in de residentie een restje pasta aten dat de dag ervoor was gekookt, stonden er buiten twee Amerikanen op ons te wachten met wie we zouden gaan. Eenmaal in de lobby realiseerden we ons dat de groep al zonder ons was vertrokken. Dus besloten we ze in te halen; het enige probleem was dat zij op een metrostation verderop de museumtuin aan het bekijken waren, terwijl wij de eigenlijke berg opgingen, waardoor we bijna een uur verloren tussen de metro en de kabelbaan. We liepen veel tussen de bomen door, en eenmaal boven zagen we een uitgestrekt verlaten paleis. We realiseerden ons dat we de weg kwijt waren en terwijl een Italiaans meisje me foto's stuurde van de watershow die elke woensdagavond werd gehouden, daalden we uitgeput de berg af. Uiteindelijk kwamen we aan bij een lokaal zaakje; we gingen naar binnen om wat water te kopen en ontdekten dat de plek uitkeek op een enorm stadion; eenmaal gezeten op de stoelen van het stadion zei het Braziliaanse meisje: "Het leven voelt onwerkelijk, alsof het is gestopt."

De ervaring heeft me zeker uit mijn comfortzone geduwd. Ik geef toe dat het in het begin niet makkelijk was om in een nieuwe omgeving te zijn zonder iemand te kennen. Ik heb meer dan eens gedacht, vooral tijdens de eerste week, dat ik naar huis wilde. Maar ik ben trots op mezelf omdat ik veel gegroeid ben: Ik heb geleerd om te gaan met mensen uit verschillende culturen en talen, en ondanks misverstanden zijn het vrienden die altijd dicht bij mijn hart zullen blijven, en ik hoop ze snel weer te zien. Hoewel ik van kinds af aan altijd met mijn ouders heb gereisd, was dit een heel andere ervaring omdat alleen reizen een grote volwassenheid vereist. Ik geloof dat ik die heb verworven en ik denk dat ik veel meer uitgaand ben dan voor mijn vertrek.

Het enige advies dat ik kan geven is om je helemaal in de ervaring te storten; de tijd in het buitenland vliegt zo snel voorbij dat voor je het weet, het tijd is om naar huis te gaan. Dus waarom zou je niet alles uit elk moment halen? Denk aan alle avonturen die je kunt beleven, alle verhalen die je kunt vertellen als je weer thuis bent en hoe geweldig het is om vrienden te hebben uit verschillende delen van de wereld. Het is een unieke, onvergetelijke ervaring die het beste in ons naar boven haalt.

Het zal ongetwijfeld ook een groot verschil maken voor iemands cv, want studeren in het buitenland is niet voor iedereen weggelegd. Bovendien is de aanpak van de taalstudie heel anders dan in Italië, waar alles meer theoretisch is. Dus als ik in contact ben gekomen met moedertaalsprekers en veel gesprekken heb gevoerd, heb ik een streepje voor als ik in het buitenland wil werken of in het algemeen met mensen uit een ander land wil omgaan."