EF Talks: ervaren EF-host Rita over de kunst van een warm welkom

We ontmoeten Rita voor het eerst in haar huis in Brighton, in Engeland. Dankzij haar vriendelijke ogen en vrolijke karakter liet Rita ons er thuisvoelen zodra we naar binnen stapten en ze ons een kop thee aanbod. “Ik ben altijd aan het breien, ik brei speelgoed en babykleding”, vertelde ze opgewekt terwijl ze ons onze mokken bracht en haar breiwerk opzij schoof.

Haar huis was al even gastvrij: aan de muren hingen talloze foto’s van de internationale studenten die bij haar gewoond hebben. De kiekjes van verjaardagsfeestjes, stranddagen en high tea’s met haar studenten zeiden veel over haar toewijding om alle internationale studenten die ze in huis neemt, het warmst mogelijke welkom te geven.

Om meer te weten te komen over de kunst van het hosten van studenten, en over wat ze heeft geleerd van deze ervaringen, namen we snel een slok thee en vroegen we haar vervolgens het hemd van het lijf:

Fijn dat we bij je langs mochten komen, Rita. Laten we bij het begin beginnen: waarom heb je ooit besloten om je huis open te stellen voor internationale studenten?

Hoewel ik parttime werk, bleef ik maar peinzen en peinzen over wat ik kon doen om toch wat extra geld te verdienen. Een vriend raadde me aan om internationale studenten te huisvesten en zo is het begonnen. Sindsdien heb ik een aantal ongelooflijk aardige mensen ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt: af en toe krijg ik nog een brief van studenten of laten ze via een andere weg iets van zich horen.

Hoe verwelkom je de studenten bij aankomst?

Als de studenten arriveren, stel ik mezelf voor en laat ik ze hun kamer zien. Ik vertel altijd dat ze altijd naar beneden mogen komen en iets uit de keuken mogen pakken. Zolang ze hier wonen, hoeven ze niet te vragen naar eten en drinken, maar mogen ze dat gewoon pakken.

Als er geen andere studenten in huis zijn om hen op weg te helpen, dan neem ik de nieuwe student mee naar de EF-school zodat ze de juiste bus nemen en niet verdwalen.

Dat is ontzettend aardig, je moet geweldige herinneringen hebben aan bepaalde studenten die in jouw huis verbleven. Hoe lang ben je al een EF-gastgezin?

Dat is nu meer dan drie jaar en in die tijd heb ik al meer dan tachtig studenten in huis gehad. Ik heb geen computer, dus ik houd in een map bij wie hier allemaal al gelogeerd hebben. Dat is een mooi overzicht van alle studenten en dat helpt me als ze me na afloop nog eens opzoeken, om nog precies te weten wie ze ook alweer zijn.

Wow, dat is indrukwekkend! En die foto aan de muur achter je… zijn dat een paar van de studenten die in dit gastverblijf woonden?

Ja! Vorig jaar organiseerde de school een open avond, wat toevallig op mijn verjaardag was. De school nodigde me uit en het was een ontzettend leuke avond: ik ontmoette veel andere gastgezinnen in Brighton. Ik had mijn studenten verteld dat ik die avond weg zou zijn en toen ik thuiskwam, lieten de drie meisjes die ik hostte (uit Zuid-Korea, Frankrijk en Japan) me niet binnen! Een van de meisjes zei: “je mag niet binnenkomen, je mag niet binnenkomen.” Na ongeveer twintig minuten kwamen ze naar buiten terwijl ze Happy Birthday zongen, ze hadden verjaardagsthee klaargemaakt en overal op de vloer lagen ballonnen. Dat was een heel leuke verrassing.

Geweldig. Hoe denken de internationale studenten over Brighton?

Ze vinden het fantastisch! Ze komen naar Brighton en verbazen zich over alles wat er hier te doen is. Zeker als ze van het platteland komen, is er voor studenten hier veel te ondernemen en zijn er een paar geweldige uitgaansmogelijkheden.

Houd je na vertrek nog contact met je studenten?

Ja, ik heb met best veel studenten nog contact. Ze sturen me af en toe sms’jes of brieven.

Een meisje uit Zwitserland is laatst bevallen, dus ik heb wat spulletjes voor haar en haar baby gebreid en opgestuurd: een dekentje, een jasje en een muts. Gisteren ontving ik een pakketje vol snoep van haar, voor mijn verjaardag!

Wat kook je zoal voor de studenten die hier verblijven?

De studenten komen meestal rond zeven uur ’s avonds huis. Ik zorg ervoor dat ik elke dag iets anders kook: shepherd’s pie of lasagne, bijvoorbeeld. Ik wil dat ze elke avond warm eten en ik ben dol op koken!

Meestal moeten ze na het avondeten huiswerk maken, dus dan zit ik in de woonkamer en brei ik wat.

Zijn ze bij aankomst weleens zenuwachtig?

Er was een meisje uit Frankrijk – zo rond september of oktober – die eerst heel erg bang was, maar toen ik even met haar ging zitten kletsen kwam ze langzaam tot bedaren. Toen ik haar iets beter leerde kennen, vertelde ze me dat ze voor het eerst op reis was zonder familie en dat ze heel bang was en niet zeker wist of ze mij of de school wel leuk zou vinden. Gelukkig ging ze zich hier heel snel comfortabel voelen.

Wat is een van je favoriete ervaringen?

Toen hier twee jongens uit Italië waren die in hun laatste week naar Portsmouth gingen, nodigden ze me uit om mee te gaan.

Als een bedankje betaalden ze mijn treinkaartje – ze wilden me gewoon mee uit nemen om me te bedanken voor wat ik voor ze had gedaan. Ze maakten veel foto’s en na thuiskomst lieten ze me die foto’s zien. Toen ik de volgende dag thuiskwam, gaven ze me een cadeautje: ze hadden een foto afgedrukt en ingelijst. Die hangt nu hier aan de muur.

Dit jaar ging ik naar de EF Brighton-school en toen ik het kantoor binnenliep, zeiden alle medewerkers me gedag en kenden ze mijn naam. Wat bleek: deze zelfde foto hangt in de EF-school aan de muur!

Wat is de langste periode waarin één student bij je heeft gewoond?

Tot nu toe was zes maanden het langst. En er komen volgende week een paar studenten die van plan zijn acht maanden te blijven!

Je lijkt een enorme impact te hebben gehad op de levens van de studenten die in jouw gastverblijf logeerden.

Ik vond het ook ontzettend leuk. Het is een ervaring voor me en ik heb een aantal heel aardige mensen ontmoet. Ik had altijd huisdieren, maar toen mijn laatste hond overleef voelde dat heel erg eenzaam. EF-studenten hosten hielp daartegen.

Ik heb zelf geen familie, dus ik doe mijn uiterste best om even goed te zorgen voor mijn studenten als ik ook voor mijn familie zou doen. Als jouw zoon of dochter naar het buitenland zou gaan, zou je immers willen dat ze goed behandeld werden.

Het was geweldig om je te ontmoeten, Rita! Enorm bedankt dat je jouw ervaringen met ons wilde delen!

Bedankt voor jullie bezoek, ik vond het ook geweldig om jullie te ontmoeten!