Van New York tot in Californië, een droom die uitkomt

Droom

Amerika; gele schoolbussen, American football, hoge gebouwen, trucks, de zon en de bergen. Ik heb er als klein meisje vaak over gedroomd, in Amerika wonen. Tot ik over een High School Year las en deze droom realiteit kon worden. Een schooljaar in een gastgezin in Amerika, naar een Amerikaanse high school en echt het Amerikaanse leven leven. Ik had alles al helemaal bedacht en m’n ouders overtuigd door ze mee te slepen naar een informatieavond van EF. Ik had een enorm lief gastgezin gekregen, alles was geregeld, tot ineens Corona om de hoek kwam kijken.

Corona

Toen in juli bekend werd dat het High School Year niet door ging, stortte mijn wereld een beetje in. Hoe zou ik nu m’n tussenjaar kunnen invullen? Ik wou nog niet beginnen aan een studie, maar thuis zitten en niks doen was ook geen optie. Al snel werd duidelijk dat EF ook nog andere opties had: een taaljaar. Een jaar in het buitenland op een internationale school, om zo je Engels (of een andere taal) te verbeteren en vrienden te maken van over de hele wereld. Kortom, een geweldige ervaring. En het mooiste van alles, ik kon alsnog naar Amerika.

Ik kon het allemaal nog niet echt geloven, en ging er eerlijk gezegd van uit dat het niet door zou gaan. Het plan dat ik samen met EF bedacht had hield in dat ik  voor 4 maanden naar New York en voor 5 maanden naar Honolulu zou gaan. Toen ik in september afscheid moest nemen van m’n vrienden en familie en in het vliegtuig naar New York zat, besefte ik pas aan wat voor enorm gaaf avontuur ik ging beginnen.

De eerste dagen

Aangekomen in New York moest ik eerst 1 dag in quarantaine. Het eten werd naar de kamer bezorgd en de spanning liep steeds hoger op. Hoe zijn de mensen? Hoe is de stad? Wat voor kamergenoten heb ik? Wat voor kamer heb ik? Ga ik thuis missen? Toen we na de quarantaine getest werden en iedereen de kamer uit mocht, was er een campustour en een tour naar New York.

De sfeer op de campus was geweldig. Als ik op de campus rondliep voelde het voor mij echt als thuis. Je kon bij iedereen binnenlopen en een gezellig praatje maken en iedereen kende elkaar. Iedereen was super aardig en de vriendschapsbanden die ik in New York heb gemaakt zijn uniek en voor altijd. Ik kan me die eerste keer naar New York nog heel goed herinneren. De Nederlandse meiden hadden elkaar al vrij snel gevonden. Toen we op Times Square aankwamen keken we elkaar aan en wisten we dat de komende 4 maanden heel speciaal zouden gaan worden.

Het leven als New Yorker

New York heeft iets magisch, de hoge gebouwen en de mensen, de restaurantjes en de lichtjes, het is heel speciaal. Ondanks de gehele situatie met Corona, was er heel veel mogelijk. Alleen in een iets andere vorm. Als je naar een museum, een rooftop, de film, of uiteten wou, moest je vaak online reserveren en natuurlijk je mondkapje op. Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat er door Corona dingen onmogelijk waren.

Mijn favoriete moment was toen we in december naar New York gingen voor mijn verjaardag. We gingen een escape room in, en toen we er een uurtje later uit kwamen was heel New York wit gekleurd van de sneeuw. Het voelde net alsof we in een film waren beland. En dat magische gevoel wat ik die eerste keer in New York had gevoeld, was nu 10 keer zo sterk terug.

Onverwacht naar San Diego

De tijd in New York vloog voorbij. Ik heb echt een geweldige periode in New York gehad. Het was een ervaring die ik van tevoren nooit zo had verwacht, maar zo blij ben dat ik het meegemaakt heb. Ik zou er niks aan willen veranderen. Helaas ging in januari de school in Honolulu (wat mijn tweede locatie zou zijn) niet open, en gingen al mijn vrienden naar verschillende bestemmingen.

Ik koos als alternatief voor San Diego, Californië. Palmbomen, zon, strand en een enorme campus klonk bij mij als een perfecte match. Bij aankomst moest iedereen 5 dagen in quarantaine en ik ga heel eerlijk zijn, dat is best wel zwaar. Maar ik zat gelukkig met hele lieve meiden op de kamer waar ik samen mee heb gesport, gegeten, gekaart, en zo ging de tijd veel sneller voorbij.

Californië ontdekken

Doordat San Diego niet mijn originele plan was, had ik niet echt een heel goed beeld van wat er allemaal te doen was in de stad. Ik had via instagram al contact met mensen die hier waren en toen ik uit quarantaine kwam hadden we al gelijk een enorme vriendengroep. We zijn gelijk op avontuur gegaan. Wat is er veel te doen in San Diego en omgeving, en wat hebben wij veel gedaan. Los Angeles, Las Vegas, sunsets, bonfires, Santa Barbara, de stranden, de dessert, bergen beklimmen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. De sunsets in Californië zijn echt prachtig. Soms roze, soms oranje, een mix van paars, blauw, geel, het is echt heel moeilijk te beschrijven. Ik zou adviseren om het zelf te komen bekijken, maar geloof mij, het is schitterend.

De hoofdrol in je eigen film

New York voelde als een film en was fantastisch, maar San Diego voelde ook als een film. Weliswaar een ander soort film, een film waarin ik de hoofdrol speelde, tenminste zo voelde het een beetje. Ik heb hier de mogelijkheid gehad om echt mezelf te zijn, heel veel over mezelf te leren, nieuwe vriendschappen te maken en heb hier natuurlijk ook enorm mijn Engels verbeterd.

Ik had in New York al het hoogste niveau mogelijk gehaald, en was bang dat ik alles opnieuw zou moeten doen. Maar ik heb dankzij mijn hele lieve lerares Susie, echt veel geleerd. Niet alleen qua Engelse taal, maar ook over Amerika. Mijn tijd in San Diego zit er helaas bijna op, maar ik weet zeker dat ik hier nog terug kom later in mijn leven. Californië heeft een bepaalde vibe die ik, als ik weer thuis ben, heel erg ga missen.